Ik doe deze maand mee aan Tournée Minérale.  Tot nu toe lukt het me aardig om de alcohol te laten, maar ik heb nog een paar etentjes in het vooruitzicht en ik houd wel van een glaasje bubbels als aperitief.  Eind februari zal ik eerder behoren tot de groep mensen die alcohol geminderd i.p.v. volledig gelaten hebben. 

Ik probeer ook anderen warm te krijgen voor deze actie.  De reacties zijn uiterst verschillend.  Diegenen die enthousiast reageren, moet je meestal niet meer overtuigen.  Zij hebben zich spontaan ingeschreven.  Geschrokken ben ik van de reacties zoals,

Je gaat me dat pintje na het sporten toch niet afpakken zeker!

Mag dat nu ook niet meer! Een mens mag zich precies niet meer amuseren!

Dat is voor janetten!

...

Misschien nog meer dan van het aantal, ben ik verrast door de hevigheid van die reacties.  In de campagne wordt namelijk op geen enkele manier gecommuniceerd in termen van verbieden.  Mensen geven dus heel uiteenlopende interpretaties aan dezelfde boodschap.  Ik ervaar het als een uitnodiging om de alcohol een maand te laten zodat je kan voelen wat het effect op jou is.  Het kost je lever meer moeite om alcohol dan water te verwerken, dus objectief zal er impact zijn. Vraag is alleen of je na een maand alcohol minderen dat verschil ook voelt? En of dat waargenomen verschil sterk genoeg is om je gedrag duurzaam te veranderen? 

Februari is ondertussen half weg. Vandaag op Valentijn drink ik een glaasje witte wijn.  Ik zal me daar niet schuldig over voelen. Morgen krijgt water weer de bovenhand in het duel Water versus Alcohol. Ik nodig jullie uit om mee te doen.