Wanneer ik aan mijn cliënten vraag: 'Waarom werk jij?', verwacht je een antwoord zoals 'om centen te verdienen' of 'om te leven'. Zelden evenwel is het hun eerste, spontane antwoord.

Wij werken om geld te verdienen, om te voorzien in ons levensonderhoud en hopelijk ook net dat ietsje meer. De meesten onder ons verdienen gelukkig genoeg om bijvoorbeeld ook een hobby te beoefenen, te kunnen sporten, eens lekker te gaan eten, op vakantie te gaan, enz... .  Om te leven i.p.v. enkel te overleven.

Ik krijg deze redenen evenwel zelden of nooit als eerste, spontane antwoord van mijn cliënten.  Op de vraag 'Waarom werk jij?', antwoorden zij zaken zoals 'om mij nuttig te voelen', 'voor mijn sociale contacten', 'om ergens trots op te kunnen zijn', 'omdat het structuur brengt', 'omdat ik mij erdoor gewaardeerd voel' of 'omdat ik goed ben in mijn job'.  

Wij werken om ons goed te voelen.  Werk beïnvloedt onze zelfwaardering.  Het draagt bij aan ons sociaal welbevinden.  

Dus wanneer een cliënt zich aanmeldt in mijn praktijk en vertelt over moeilijkheden op het werk, dan begrijp ik dat het om meer dan enkel het werk gaat.  Het gaat ook over hoe men zich voelt over zichzelf en in zijn omgeving.  In mijn sessies neem ik graag de tijd om daarbij stil te staan.

Ik werk individueel met de cliënt, die meestal een werknemer is.  Hun werkgevers bereik ik via mijn praktijk niet, terwijl ze een belangrijke partner zijn.  Ik kan met een cliënt werken rond leren neen zeggen, maar als de taakbelasting gewoon te hoog is, heeft neen zeggen ook zijn beperkingen. Een te hoge taakbelasting kan iemand het gevoel geven niets meer goed te kunnen afwerken en niet meer goed te zijn in zijn job.  De werknemer wordt prikkelbaar, misschien wat kortaf, waardoor er spanningen komen onder de collega's. Het welbevinden, misschien de meest belangrijke reden waarvoor wij werken, gaat achteruit.  Ik hoop dat werkgevers hier meer op zullen inzetten en ik geloof ook dat werkgevers die dat doen meer kans op gemotiveerde en tevreden werknemers hebben.